در این مقاله به اصول آگاهی با هدف دگرگونی، همکاری به جای رقابت و دانش برای گشایش میپردازیم.
اصل آگاهی با هدف دگرگونی
دنیای جدید آنچنان در حال گذار است که فرصت تفکر وتامل را از انسان سلب میکند و فرصتی را برای سیر انسان به درون خویشتن و کائنات نمی دهد.انسان امروز آن چنان درگیر حاشیه های زندگی خویشتن است که سوالاتی مانند این که من کیستم؟ جایگاه من کجاست؟ چه گونه می توانم به آگاهی و خود آگاهی برسم؟ و این آگاهی چه طور می تواند زندگی خود و انسانهای دیگر را متحول کند؟ سولاتی بس قریب و فراموش شده است.
اریک اریکسون روانشناس بزرگ می گوید: هویتی که نوجوان در صدد است تا به طور روشن با آن مواجه شود این است که او کیست؟و چه نقشی را باید در جامعه ایفا کند ؟
هویت همان حقیقت شخص است که مشتمل بر صفات جوهری اوست و این همان مقوله ای است که ما در خودشناسی به دنبال دست یافتن به آن هستیم . لذا می توان گفت که با تحقق خودشناسی و آگاهی و شناخت نسبت به خود بخش عمده ای از هویت شخصی محقق میشود. شناخت آدمی از شخصیت خویش شامل جلوه های متعددی می شود.اگر چه تسلط فرد بر همه جنبه های شخصیت خویش مقدور نیست، اما تنها شناخت نسبت به مقوله هایی مانند توانایی ها و استعدادهای خویش، ویژگی های رشدی، شناخت نسبت به نیازهای روانی و شناخت نسبت به ضعف ها و محدودیت های خویش می تواند یک شناخت نسبی از فرد ایجاد کند که در آینده راه گشای وی باشد.آموزش خلاق کودک محور در صدد است که با برنامه ریزی صحیح و بر خلاف آموزش سنتی، کودکان را در مسیری روشن پرورش دهد که آگاهی و خود آگاهی را از سنین پایین در آنها نهادینه سازد، تا کودکان به شناخت خویش نائل آیند و جایگاه خود را به عنوان یک انسان به دست آورند. انسانی که هویت فردی و اجتماعی خود را به دست آورده، با خودآگاهی به سوی تغییر زندگی خود و دیگران گام برمی دارد.
اصل همکاری به جای رقابت
احساس رقابت در همه ی موجودات زنده وجود دارد.رقابت غریزه ای برای احساس وجود است و می تواند هم نتایج خوب و هم نتایج بد را به بار آورد. رقابت به دو صورت کلی بیرونی و درونی وجود دارد.رقابت بیرونی رقابتی است که افراد با یکدیگر مقایسه می شوند، در این نوع رقابت است که مرز بندی خوبها و بدها مطرح می شود. اما در رقابت درونی، فرد با خودش و آن چه قبلا بوده است، مقایسه می شود و توانمندی های فعلی او نسبت به گذشته اش ارزیابی می گردد. رقابت بیرونی بیشتر انفرادی است و فرد را جهت پیشی گرفتن از دیگران تشویق می کند. رقابت درونی با کار گروهی مغایر نیست و به روحیه تعاون و همکاری و کار گروهی صدمه ای نمی زند.اما خارج از معایب و مزایای رقابت، آموزش خلاق کودک محور در صدد است تا با تحولی در بینش افراد، همکاری و مشارکت را جایگزین رقابت نماید.آرزوها و رویاهای افراد را به گونه ای پرورش دهند که تحقق آنها را در همدلی با اعضای گروه ببینند و به جای رقابت، مکمل یکدیگر شوند. به کودکان می آموزند اعتماد پایه رفتار با انسانهای دیگر است و با اعتماد اساس همکاری صمیمانه توام با همدلی گذاشته می شود.آموزس خلاق کودک محور با حذف ارزیابی های نمره ای و کمرنگ کردن رقابت، کودکان را متوجه ارزشهای انسانی و کمک به همنوعان، جهت رشدو پیشرفت گروهی می کند. این نگرش و تغییر بینش نسبت به مقوله رقابت باعث شده تا آموزش خلاق کودک محور، کودک را در فضای آرام و خارج از رقابت های مضر پرورش دهد و احساس رقابت ذاتی را به سمت ویژگی های برجسته انسانی چون دوستی، عشق، همیاری و مشارکت سوق دهد.
اصل دانش برای گشایش
انسان امروز در دنیای تضادها درگیر مشکلات جسمی و روانی بسیاری است. شناخت مشکلات و راهای برون رفت از آنها دغدغه بسیاری از انسان هاست. علم امروز در حیطه های مختلف سر از کهکشان های دور درآورده و به دنبال حیات در سیارات دیگر است اما غافل از اینکه هر روز مشکلات و دشواری های جدیدی فراسوی زندگی انسان ها بوجود می آید. برخی مشکلات و دشواری ها به گونه ای است که حتی کارشناسان آگاه نمی توانند راهی را برای بیرون آمدن از آن بیابند.مواردی که انسان تمام درهای رهایی را بسته میبیند و با خود می اندیشد که این همه علم و پیشرفت به چه کار انسلن می آید؟
آموزش خلاق کودک محور کوشش می کند که راهکارهای درست را برای مشکلات و دشواری های زندگی پیش پای کودک بگذارد.از ابتدای پرورش کودک به او می آموزد که انسان قادر به حل تمام مشکلات و گرفتاری های زندگی است. با برنامه ریزی و هدایت کودک، حل مشکلات را پله پله آموزش می دهد و می آموزد که چطور می توان از علم ودانش خویش برای حل مشکلات استفاده کرد.
آموزش خلاق کودک محور دانش را زمانی ارزشمند میداند که در خدمت گره گشایی مشکلات زندگی انسانها باشد.
